خانه آزادی بیان وظیفه خود می‌داند در برابر همه شیوه‌های سانسور بایستد و در راه امحای آنها بکوشد."
خانه آزادی بیان، روز چهارشنبه ۲۰ آوریل (۳۱ فروردین)، نامزدهای عضویت در هیئت دبیران این خانه را برای اعضایی که تاکنون به عضویت درآمده اند ارسال می کند.
خانه آزادی بیان که نهادی ثبت شده و رسمی در نروژ در زمینه آزادی بیان است، با مشخص شدن اعضای هیئت دبیران، فعالیت علنی خود را از ۱۵ اردیبهشت آغاز خواهد کرد.
پرتو نوری علا، نیلوفر بیضایی، منصور کوشان، فرج سرکوهی، اسفندیار منفردزاده، علی نگهبان، شهلا بهاردوست، حسین نوش آذر، عباس شکری، سیامک قهرمان، علیرضا مجلسی و مرتضی عبدالعلیان نامزدهای نهایی عضویت در هیئت دبیران خانه آزادی بیان هستند।
منصور کوشان، موسس خانه آزادی بیان، به بی بی سی فارسی گفت: "تاکنون حدود ۱۲۰ نفر از هنرمندان، اهالی قلم و کارشناسان فرهنگی به عضویت خانه آزادی بیان در آمده اند که دست کم، یک چهارم این افراد ساکن ایران اند. این اعضا تا ۱۵ اردیبهشت فرصت دارند هفت نفر را به عنوان اعضای هیئت دبیران انتخاب کنند."
به گفته آقای کوشان، بر عهده هیئت دبیران خواهد بود که متن منشور خانه آزادی بیان را به همه‌پرسی بگذارد، اساسنامه آن را تدوین کند و ویژگی‌های لازم برای عضو پیوسته، وابسته و باز، چگونگی فعالیت، برگزاری جشنواره‌ها، سمینارها، کنفرانس‌ها و تولیدهایش را مشخص کند.
منصور کوشان گفت که خانه آزادی بیان نخستین نهادی است متشکل از ایرانیان داخل و خارج ایران که مستقلا درباره آزادی بیان فعالیت خواهد کرد و "برخلاف بسیاری از نهادهای مشابه، نهادی است که همه اهالی فرهنگ و هنر - و نه فقط اهالی یک رشته هنری خاص - می توانند در آن عضویت و فعالیت داشته باشند."
ویرایش نهایی پیش‌نویس منشور خانه آزادی بیان برای عضویت "کسانی که در یکی از شیوه‌های فرهنگی فعال هستند و اثرهایی تولید کرده‌اند"، پانزدهم فروردین ۱۳۹۰ منتشر شد.
بر اساس متن پیش نویس منشور خانه آزادی بیان، این خانه "نهادی است آزاد و مستقل و غیرانتفاعی" که با باور به "بیانیه‌ی جهانی حقوق بشر" (دی ۱۳۲۷)، متن ۱۳۴ نویسنده (مهر ۱۳۷۳) و منشور کانون نویسندگان ایران (شهریور ۱۳۷۵) فعالیت خود را می کند.
منشور خانه آزادی بیان
در متن پیش نویس منشور خانه آزادی بیان آمده است که فعالیت این خانه بر اساس ۹ اصل از جمله اصل‌های زیر آغاز می شود:
"هر شخص حقیقی و هر نهاد حقوقی در بیان حاصل اندیشه، تخیل و احساس خویش در همه عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی، و در هر یک از شکل‌ها و شیوه‌های آفرینش فکری و هنری (گفتار، نوشتار، طراحی، نقاشی، کاریکاتور، گرافیک، مجسمه، معماری، نمایش، فیلم، رقص، موسیقی) آزاد است."
"پاسخ بیان هر گونه اندیشه، تخیل و همه‌ی فرآورده‌های فرهنگی، تنها بیان به یکی از شیوه‌های فرهنگی است و هیچ شخص حقیقی یا حقوقی، نهاد رسمی یا نارسمی نمی‌تواند به بهانه انتقاد و توهین به کسان، عقیده‌ها، دین‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نمادهای آنها، اثرها را سانسور کند، سدی در راه انتشار اثرها ایجاد کند و آفرینشگران و تولیدکنندگان اثرها را بازداشت، شکنجه و زندانی کند."
"هر گونه سانسور و سدی در راه انتشار و گسترش آزادی بیان، به هر بهانه‌ای و در هر وضعیتی، مخالف اصل آزادی بیان است و "خانه آزادی بیان" وظیفه خود می‌داند در برابر همه شیوه‌های سانسور بایستد و در راه امحای آنها بکوشد."
عباس شکری، از نامزدهای هیئت دبیران خانه آزادی بیان، به بی بی سی فارسی گفت که از نخستین کارهایی که خانه آزادی بیان، پس از انتخاب هیئت دبیران باید انجام دهد، فعالیت متمرکز و فراگیر برای انتشار آثار نویسندگانی است که امکان چاپ آثارشان در ایران نیست.
به گفته او ناشرانی که تاکنون در خارج از کشور اقدام به چاپ آثار غیرقابل چاپ در ایران کرده اند، عمدتا از منظر اقتصادی به این موضوع نگریسته اند در حالی که "فعالیت خانه آزادی بیان، صرفا از منظر فرهنگی خواهد "
به گفته آقای کوشان، بر عهده هیئت دبیران خواهد بود که متن منشور خانه آزادی بیان را به همه‌پرسی بگذارد، اساسنامه آن را تدوین کند و ویژگی‌های لازم برای عضو پیوسته، وابسته و باز، چگونگی فعالیت، برگزاری جشنواره‌ها، سمینارها، کنفرانس‌ها و تولیدهایش را مشخص کند.
منصور کوشان گفت که خانه آزادی بیان نخستین نهادی است متشکل از ایرانیان داخل و خارج ایران که مستقلا درباره آزادی بیان فعالیت خواهد کرد و "برخلاف بسیاری از نهادهای مشابه، نهادی است که همه اهالی فرهنگ و هنر - و نه فقط اهالی یک رشته هنری خاص - می توانند در آن عضویت و فعالیت داشته باشند."
ویرایش نهایی پیش‌نویس منشور خانه آزادی بیان برای عضویت "کسانی که در یکی از شیوه‌های فرهنگی فعال هستند و اثرهایی تولید کرده‌اند"، پانزدهم فروردین ۱۳۹۰ منتشر شد.
بر اساس متن پیش نویس منشور خانه آزادی بیان، این خانه "نهادی است آزاد و مستقل و غیرانتفاعی" که با باور به "بیانیه‌ی جهانی حقوق بشر" (دی ۱۳۲۷)، متن ۱۳۴ نویسنده (مهر ۱۳۷۳) و منشور کانون نویسندگان ایران (شهریور ۱۳۷۵) فعالیت خود را می کند.
منشور خانه آزادی بیان
در متن پیش نویس منشور خانه آزادی بیان آمده است که فعالیت این خانه بر اساس ۹ اصل از جمله اصل‌های زیر آغاز می شود:
"هر شخص حقیقی و هر نهاد حقوقی در بیان حاصل اندیشه، تخیل و احساس خویش در همه عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی، و در هر یک از شکل‌ها و شیوه‌های آفرینش فکری و هنری (گفتار، نوشتار، طراحی، نقاشی، کاریکاتور، گرافیک، مجسمه، معماری، نمایش، فیلم، رقص، موسیقی) آزاد است."
"پاسخ بیان هر گونه اندیشه، تخیل و همه‌ی فرآورده‌های فرهنگی، تنها بیان به یکی از شیوه‌های فرهنگی است و هیچ شخص حقیقی یا حقوقی، نهاد رسمی یا نارسمی نمی‌تواند به بهانه انتقاد و توهین به کسان، عقیده‌ها، دین‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نمادهای آنها، اثرها را سانسور کند، سدی در راه انتشار اثرها ایجاد کند و آفرینشگران و تولیدکنندگان اثرها را بازداشت، شکنجه و زندانی کند."
"هر گونه سانسور و سدی در راه انتشار و گسترش آزادی بیان، به هر بهانه‌ای و در هر وضعیتی، مخالف اصل آزادی بیان است و "خانه آزادی بیان" وظیفه خود می‌داند در برابر همه شیوه‌های سانسور بایستد و در راه امحای آنها بکوشد."
عباس شکری، از نامزدهای هیئت دبیران خانه آزادی بیان، به بی بی سی فارسی گفت که از نخستین کارهایی که خانه آزادی بیان، پس از انتخاب هیئت دبیران باید انجام دهد، فعالیت متمرکز و فراگیر برای انتشار آثار نویسندگانی است که امکان چاپ آثارشان در ایران نیست.
به گفته او ناشرانی که تاکنون در خارج از کشور اقدام به چاپ آثار غیرقابل چاپ در ایران کرده اند، عمدتا از منظر اقتصادی به این موضوع نگریسته اند در حالی که "فعالیت خانه آزادی بیان، صرفا از منظر فرهنگی خواهد "
در منشور خانه آزادی بیان آمده است: "خانه آزادی بیان دفاع از همه کسانی را که به اتهام یا به جرم بیان اندیشه و تخیلشان بازداشت یا محکوم شده‌اند، یا با فشارهای گوناگونی چون حذف فرهنگی، محرومیت از کار فرهنگی و برخوردهای خشونت‌آمیز رو به رو گشته‌اند، وظیفه خود می‌داند و در راه آزادی آنها و بیان اندیشه و تخیل و انتشار اثرهایشان با روش‌های صلح‌آمیز می‌کوشد."
در بخش دیگری از این منشور آمده است: "هر کس و هر نهاد حقیقی یا حقوقی که منشور "خانه آزادی بیان" را باور دارد، صرف نظر از زبان، ملیت، دین، عقیده، جنسیت، می‌تواند به صورت عضو وابسته یا پیوسته یا باز با آن همکاری کند."
به گفته منصور کوشان، خانه آزادی بیان با افزایش فعالیت های خود، گستره اعضای خود را به هنرمندان غیرایرانی هم تعمیم خواهد داد.
بر اساس پیش نویس منشور، خانه آزادی بیان "می‌تواند در راه تحقق و گسترش آزادی بیان اندیشه و تخیل و امحای هر گونه سانسوری با هر شخص حقیقی و نهاد حقوقی رسمی یا نارسمی باورمند به "بیانیه جهانی حقوق بشر" و آزادی‌های دموکراتیک، همکاری‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشته باشد".
این خانه هزینه‌های مادی خود را "از راه برگزاری جلسه‌ها، سیمنارها و جشنواره‌های فرهنگی، هنری، سیاسی و به وسیله تولید و فروش کالاهای فرهنگی (کتاب، مجله، سی دی، فیلم، نقاشی و .. محصول عضوها و همکاران)، و از راه‌هایی که سدی در راه تعالیِ آزادی بیان نباشند" تأمین خواهد کرد.
در بخش دیگری از این منشور آمده است: "هر کس و هر نهاد حقیقی یا حقوقی که منشور "خانه آزادی بیان" را باور دارد، صرف نظر از زبان، ملیت، دین، عقیده، جنسیت، می‌تواند به صورت عضو وابسته یا پیوسته یا باز با آن همکاری کند."
به گفته منصور کوشان، خانه آزادی بیان با افزایش فعالیت های خود، گستره اعضای خود را به هنرمندان غیرایرانی هم تعمیم خواهد داد.
بر اساس پیش نویس منشور، خانه آزادی بیان "می‌تواند در راه تحقق و گسترش آزادی بیان اندیشه و تخیل و امحای هر گونه سانسوری با هر شخص حقیقی و نهاد حقوقی رسمی یا نارسمی باورمند به "بیانیه جهانی حقوق بشر" و آزادی‌های دموکراتیک، همکاری‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشته باشد".
این خانه هزینه‌های مادی خود را "از راه برگزاری جلسه‌ها، سیمنارها و جشنواره‌های فرهنگی، هنری، سیاسی و به وسیله تولید و فروش کالاهای فرهنگی (کتاب، مجله، سی دی، فیلم، نقاشی و .. محصول عضوها و همکاران)، و از راه‌هایی که سدی در راه تعالیِ آزادی بیان نباشند" تأمین خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر