شعری بزبان محلی رامسری
از مرتضی عبدالعلیان
همشهری جان کوجوشودره
هیجا امه رامسرنوبونه
در هر زمونه
امه رامسر گلدسه مونه
رامسری هرجا که بوشه
مس رامسر پیدا نوکانه
یه طرف جنگل / یه طرف دریا
فاصله ای دو ته / یه کیلومترم نوبونه
همشهری جان کوجوشودره
هیجا امه رامسر نوبونه
طرف دریا که بیشی
موج دریا تره گوره کانه
کنار ساحل / کافه رستوران من
سرد پلا با ماهی اشپل / موزه کانه
همشهری جان کوجوشودره
هیجا امه رامسر نومونه
بطرف کوه و جنگل که بیشی
سنگ بن گرمک اب همش پولق پولق کا نه
ودل که بنیشی
ته همه درد خوباکانه
اب معدن اب معدنی یه لیوان که بخوری
گونن ته کلیه / تمیزا کانه
جوتره که بیشی
ابشار روح ادم تازه کانه
یه کم جوتره / چشمه اب علی
واب سرد یخ مونه
جوردی که برسی / خب یه نگاه ته دور بره بکن
بهشته نومونه ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر